Gisteren zat ik met mijn lief naar 'The Legend of Bagger Vance' te kijken, een film over golf. Sinds een klein jaar is hij gegrepen door dit wonderbaarlijke spel, en hij probeert mij nog steeds zijn fascinatie voor 'the little white ball' uit te leggen.
Zoals ik hem probeer te vertellen wat er zo geweldig aan mediteren is.
Kort gezegd handelt de film over een jongeman, Rannulph Junnah, die beschadigd is geraakt in de oorlog, maar nadat hij teruggekeerd is in zijn oude woonplaats Savannah, Georgia, zijn oude liefde voor het golfspel weer opvat. Z'n 'swing' is hij alleen wel kwijt.
Dan duikt het mysterieuze personage Bagger Vance op, een archetypische engelbegeleider, die caddy wordt van deze Junnah bij een belangrijke wedstrijd.
Junnah staat maar wat in het gras van de tee te hakken, tot Bagger hem wijst op één van z'n tegenstanders, en toen sprongen bij de volgende tekst de tranen spontaan in m'n ogen:
Zie het Veld.
Er is maar één slag die in perfecte harmonie is met het Veld en dat is je Authentieke Slag.
Die slag kiest jou uit. Er is een perfecte slag voor ieder van ons, en het enige dat we hoeven te doen, is niet in de weg gaan staan. Die slag kiest ons.
Kijk met zachte ogen, zie het geheel, zie de plek waar alles samen komt.
Where everything that is, becomes one.
Die plek zoek je met je ziel. Zoek hem met je handen, denk er niet over na, voel het.
Don't hold nothing back, give it everything. Now is the time. Let yourself remember, remember your swing.
Dat is precies hoe ik de energie de afgelopen weken ervaren heb. Dat is wat meditatie bewerkstelligt. Je valt samen met de energie. Alles stroomt. Je bent deel van het grotere geheel, en het grotere geheel is deel van jou. Of zoiets. Het is zelfs een lichamelijke sensatie; een vibratie die van je wimpers tot aan kleine teen door je heen zindert. En zelfs verder. De energie in je hart breidt zich uit tot je louter Liefde bent. En dan gaat je machtige ego er weer met z'n grote giechel tussen zitten. Weg Flow.
Want jij kunt je liefde wel onbaatzuchtig aan eenieder willen geven, maar eigenlijk is die vriendin van je helemaal niet zo aardig voor je, die denkt alleen aan zichzelf. Ja zeg, voor wat hoort wat! En die andere vriendin probeert altijd de baas over je te spelen en je te corrigeren. Ja, hallo, je bepaalt zelf wel wat je doet, ze is je moeder niet!
Maar vannacht werd ik wakker en dacht aan de woorden van Bagger Vance.
Ik realiseerde me dat dat 'voor wat hoort wat' ook weer een truuk van het ego is om in leven te blijven, en dat die truuk blokkades opwerpt die energie slurpen. En dat wat je tegenkomt in de buitenwereld een spiegel is van je binnenwereld.
Laat toch gaan.
Wees wie je bent, zonder voorwaarden of aanpassingen, totaal authentiek, en neem anderen ook totaal zoals ze zijn. En kijk vanuit het hogere perspecief.
Don't hold nothing back,
Give it everything,
now is the time,
let yourself remember, remember your swing.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten