De huidige energiestand

Het kan zijn dat je de afgelopen periode het gevoel had dat alles vast zat. Dat er geen schot zat in projekten, dat je in relaties het gevoel had dat je in een sleur terecht was gekomen, of dat je zelf weer in je oude valkuilen trapte. Je werk wil niet, je weegschaal geeft je oude gewicht weer aan en je voelt je een aardappel die op de bank hangt en naar de zoveelste herhaling op TV kijkt. Terwijl je eigenlijk van alles wilt! Maar te moe, te wollig, niet genoeg power. En vage gevoelens van teleurstelling, onzekerheid, frustratie ook.

Maar misschien voel je ook dat er sinds vandaag weer enige flow in zit. De energie begint weer te stromen, je krijgt weer zin, je raakt geïnspireerd, je ziet het weer zitten.

Dat komt door de equinox, één van de twee momenten in het jaar, dat de dag even lang is als de nacht; het wordt herfst. Equinoxen en zonnewendes zetten de energie altijd in beweging.

We leven energiematig gezien, in een nogal bijzondere tijd; we gaan het Watermantijdperk in, The Age of Aquarius. We maken ons op voor een totaal nieuwe manier van leven; Harmony and Understanding. Het tijdperk van Communicatie. In techniek, op sociaal vlak, in Liefde. We gaan openstaan voor totaal ongekende en verbazingwekkend verfijnde energiestralen, die wonderen kunnen bewerkstelligen. Op 9 september is er een 'energiepoort' open gegaan, waardoor deze prachtige, lichte vormen van energie zo bij ons binnen kunnen stromen. Ik zie ze als stralen van diamanten licht. Ons hele systeem moet zich alleen behoorlijk aanpassen om deze energie te kunnen integreren. Dus gaan we als het ware even in de 'pauzestand', en zijn we moe en ongeconcentreerd en hebben we zo hier en daar wat pijntjes. Het is nodig, maar de moeite waard, want straks zullen we op een verfijnder niveau kunnen functioneren; We gaan dan letterlijk lichter en gelukkiger leven.

Maar eerst moet er nog een hoop oude ballast worden afgeworpen, en ook dat gaat niet één, twee, drie. Denkpatronen die gebaseerd zijn op scheiding, angst en geweld moeten echt overboord, maar die zijn zo ingeprogrammeerd, dat er veelal geen andere manieren erkend worden. De alternatieven worden afgedaan als irreeële zweefpraat. Dat zal in de komende jaren dus nog een hoop wrijving geven. Maar van wrijving gaat iets glimmen, heb ik geleerd, dus wie weet worden steeds meer mensen zich bewust van de Eenheidsgedachte en kunnen we in 2012 beginnen aan een nieuwe evolutieronde; De Gouden Eeuw van Verlichting, The Age of Aquarius. Ik sta te popelen. Jij ook?

Wakker worden!

Gisteren zat ik met mijn lief naar 'The Legend of Bagger Vance' te kijken, een film over golf. Sinds een klein jaar is hij gegrepen door dit wonderbaarlijke spel, en hij probeert mij nog steeds zijn fascinatie voor 'the little white ball' uit te leggen.

Zoals ik hem probeer te vertellen wat er zo geweldig aan mediteren is.

Kort gezegd handelt de film over een jongeman, Rannulph Junnah, die beschadigd is geraakt in de oorlog, maar nadat hij teruggekeerd is in zijn oude woonplaats Savannah, Georgia, zijn oude liefde voor het golfspel weer opvat. Z'n 'swing' is hij alleen wel kwijt.

Dan duikt het mysterieuze personage Bagger Vance op, een archetypische engelbegeleider, die caddy wordt van deze Junnah bij een belangrijke wedstrijd.

Junnah staat maar wat in het gras van de tee te hakken, tot Bagger hem wijst op één van z'n tegenstanders, en toen sprongen bij de volgende tekst de tranen spontaan in m'n ogen:

Zie het Veld.

Er is maar één slag die in perfecte harmonie is met het Veld en dat is je Authentieke Slag.

Die slag kiest jou uit. Er is een perfecte slag voor ieder van ons, en het enige dat we hoeven te doen, is niet in de weg gaan staan. Die slag kiest ons.

Kijk met zachte ogen, zie het geheel, zie de plek waar alles samen komt.

Where everything that is, becomes one.

Die plek zoek je met je ziel. Zoek hem met je handen, denk er niet over na, voel het.

Don't hold nothing back, give it everything. Now is the time. Let yourself remember, remember your swing.

Dat is precies hoe ik de energie de afgelopen weken ervaren heb. Dat is wat meditatie bewerkstelligt. Je valt samen met de energie. Alles stroomt. Je bent deel van het grotere geheel, en het grotere geheel is deel van jou. Of zoiets. Het is zelfs een lichamelijke sensatie; een vibratie die van je wimpers tot aan kleine teen door je heen zindert. En zelfs verder. De energie in je hart breidt zich uit tot je louter Liefde bent. En dan gaat je machtige ego er weer met z'n grote giechel tussen zitten. Weg Flow.

Want jij kunt je liefde wel onbaatzuchtig aan eenieder willen geven, maar eigenlijk is die vriendin van je helemaal niet zo aardig voor je, die denkt alleen aan zichzelf. Ja zeg, voor wat hoort wat! En die andere vriendin probeert altijd de baas over je te spelen en je te corrigeren. Ja, hallo, je bepaalt zelf wel wat je doet, ze is je moeder niet!

Maar vannacht werd ik wakker en dacht aan de woorden van Bagger Vance.

Ik realiseerde me dat dat 'voor wat hoort wat' ook weer een truuk van het ego is om in leven te blijven, en dat die truuk blokkades opwerpt die energie slurpen. En dat wat je tegenkomt in de buitenwereld een spiegel is van je binnenwereld.

Laat toch gaan.

Wees wie je bent, zonder voorwaarden of aanpassingen, totaal authentiek, en neem anderen ook totaal zoals ze zijn. En kijk vanuit het hogere perspecief.

Don't hold nothing back,

Give it everything,

now is the time,

let yourself remember, remember your swing.

Hij Dwaalt, De Mens, Zolang Hij Streeft.

Wat willen we toch veel. En we moeten ook van alles. Een fijn huis met tuin en ruime keuken voor diners met vrienden, werkkamers, een bad voor twee, en het liefst vlakbij de stad,

creatief, en vervullend werk met voldoende beloning, een Grote Liefde, lieve familie, inspirerende vrienden (voor in die keuken en in die tuin, voor mooie gesprekken en slap gezwam waar je heel lacherig van wordt), voldoende bewegen, want je bent te dik, en eet eens wat minder, en twee glaasjes wijn, en elke dag mediteren want je moet je gevoeligheid koesteren en je spiritueel ontwikkelen-walk your talk-en bel je ouders eens!

Totdat je doodmoe bent, je energie stagneert, en je je één groot hoofd voelt. De Flow is ver te zoeken, terwijl je toch elke dag yoga-oefeningen doet en je chakra's optimaal in conditie brengt. Tja.

Je bent ten prooi aan de oude denkpatronen. En de Nieuwe Energie, die sinds juni definitief zijn weg baant in ons bewustzijn, sluit niet aan op die oude manier van denken. We zijn gewend om onze wil te gebruiken, te presteren, alles op kracht te doen.

Ons leven draaide om 'Vinden Ze dat Ik het Goed doe?' 'Voldoe Ik aan de Verwachtingen van Anderen?' ' Als Ik Mezelf Vergelijk met Anderen, Ben Ik dan Beter?', 'Respecteert Men Mij wel?', 'Als Ik Succesvol ben, word Ik dan Onsterfelijk?'

We zien onszelf als op zichzelf staande wezens, die zonder reden en zonder doel in dit leven terecht gekomen zijn. We breken onze hersens over de vraag wat we hier komen doen, wat de zin van dit ondermaanse geploeter toch mag zijn. Ooit gaf de kerk ons daar een pasklaar antwoord op, maar die voorgekauwde dogma's hebben voor de meesten van ons afgedaan.

Individuen zijn we, met een eigen gedachtegoed. En een identiteit om trots op te zijn. Met voorkeuren. En antipathiën. En met een ego als verdedigingsmechanisme.

Uiteindelijk schiet je er niet veel mee op, want antwoord op de vraag waartoe wij hier op d'aarde zijn, heb je nog steeds niet. En gelukkiger wordt je er ook niet echt van. Ja, even, als je een succesje boekt, en je een applausje van anderen krijgt. Want dat raakt aan waar we eigenlijk naar hunkeren: onvoorwaardelijke, onbaatzuchtige liefde. Voelen, ervaren dat je geliefd en gewaardeerd wordt, zonder dat je daar eerst iets voor gepresteerd moet hebben, maar gewoon, omdat je er bent. In Liefde Zijn.

En feitelijk zijn we ook Een. We zijn geestelijke, energetische wezens, die niet afgescheiden zijn van alle andere levende energiën in dit universum. Dus iets of iemand veroordelen, jezelf veroordelen schept verdeeldheid, en de eenzaamheid die dat tot gevolg heeft, doet pijn.

Door dat lijden zien steeds meer mensen in deze tijd de noodzaak in van denken met het hart, leven in Liefde. En dat is maar goed ook, want we zijn langzamerhand uiterst gevaarlijke individuen geworden, die in staat zijn tot broedermoord en zelfdestructie.

Schakel eens om, van de doe-modus naar de zijns-modus, van strijd naar vrede, van denken naar gewaarworden, van angst naar liefde. Kies voor helderheid.

Negennegennegen.

Lichtwerkers zijn dol op codes. Die zijn een uiting van de ordening van de schepping, en staan beter bekend als Heilige Geometrie. Trouwens, niet alleen lichtwerkers zijn er dol op, filosofen en wiskundigen ook. Van Plato tot Einstein, van Kabbalah tot Quantumtheorie, van fibonaccireeks tot fractals, steeds weer duiken er bewijzen op dat chaos zich volgens bepaalde wetmatigheden ordent. Getallencodes dragen een specifieke trilling in zich. Bepaalde oerpatronen, zoals spiralen, golven of kristalstucturen zijn zelfs terug te vinden in miniscule vormen, zoals in DNA of in een sneeuwvlok. Alles volgens de eeuwige vibratie van de oerenergie van het universum. Het bewustzijn resoneert op dit universele ritme, en als we alleen maar bewustzijn zouden zijn, zouden we één zijn in deze energie.

Eigenlijk zijn we dat ook, maar ons denken heeft ons een behoefte aan identiteit gegeven. Een ego, een onderscheid van andere individuen, opdat wij onszelf zouden leren kennen. De ander als spiegel van onze eigen ontkende delen. Wit wordt pas wit als je er zwart tegenover zet.

De prijs van deze voortschrijdende behoefte aan identiteit, aan vorm, is een steeds grotere strijd tussen de verschillende verschijningsvormen, want jouw eigen vorm is natuurlijk beter dan die van de ander. Of niet, maar dan doe je je stinkende best om 'beter' te worden. Dit alles resulteert uiteraard in groteske of verfijnde vormen van lijden. Afijn, kijk maar om je heen. Of naar het journaal. Of in de spiegel.

Volgens mij is er op dit ogenblik in de tijd een kentering gaande; een deel van de mensheid wil uit veiligheid vasthouden aan oude vormen, oude maskers, en bijten zich nog meer vast in de eigen identiteit en oude materiële waarden. Een ander deel ziet dat lijden juist ontstaat door een ego-identiteit die gecreeërd is door denkpatronen.

En die denkpatronen kun je loslaten. 't is moeilijk, maar het kan.

Als je je af en toe afvraagt: 'hoe verhoud ik me tot dit moment?' wordt je heel alert. Je gaat kijken zonder oordeel, en ziet dat je op de vlucht bent voor het verleden, of met een doel in de toekomst bezig bent. Je verzet je tegen het heden, want je wilt altijd beter, je bent nooit tevreden, je lijdt.

Geef je verzet eens op. Accepteer wat er is. Geef je over.

Dan zul je merken dat er 'ruimte omheen komt', dat er energie gaat stromen. Je stoort je nergens meer aan, je oordeelt niet, blokkades verdwijnen. Je krijgt vertrouwen, beseft dat je vrij bent en zelf je leven kunt creëren.

Je begint te leven vanuit je hart, je wordt enthousiast, je krijgt plezier. Je vangt weer een glimp op van de oervibratie, het eenheidsbewustzijn. Je voelt Liefde als levenskracht.

En nu zijn we weer terug bij de Heilige Geometrie; de energie van dit eenheidsbewustzijn is deze zomer steeds sterker geworden. Sommigen zullen dat gevoeld hebben; ze namen het leven lichter op, hadden er behoefte aan oude gewoonten los te laten, of wilden verhuizen. Soms ging het ook niet zo makkelijk en hadden ze last van slapeloosheid, nekpijn, of een gevoel van eenzaamheid, van nergens bij horen, van moedeloosheid.

Maar op negen september, 9-9-9, zal deze energie enorm sterk zijn (met name om 21.09 uur), dus ga er eens even voor zitten en kijk wat je voelt, ervaart. De balans tussen Vrouwelijke en Mannelijke energie zal optimaal zijn, en Liefde en Licht zullen stromen als in een Heilig Huwelijk. Geniet ervan!