Je weet niet wat je weet, als je het nog niet weet.
Het ging best lekker met me. Al een paar jaar bezig als energetisch healer en workshopbegeleider. Blij met m’n sociale vaardigheden, mn vermogen anderen aan te voelen, kennis en ervaringen over te brengen. De initiaties tot healer en de groeiende gevoeligheid van mn zesde zintuig maakten me happy en enthousiast dit met anderen te delen.
Toch knaagde er iets; Ik wist dat ik niet helemaal eerlijk was tegen mezelf. Altijd al gezegend met een behoorlijke dosis bluf en een elastieken masker (want o zo onzeker) lag een leven als actrice natuurlijk voor de hand. En als zodanig ben ik dan ook bijna een kwart eeuw bezig geweest.
En steeds maar die knaag: Pinoccio die een echt mens wilde worden. Dus ik stopte met acteren, hopend op een ‘Divine Intervention’ die me van de ene op de andere dag eerlijk, sterk, authentiek en onafhankelijk zou maken. Die me eindelijk ging vertellen wat ik hier te verhapstukken had. Wat ik met m’n heimwee naar de hemel moest..
En je moet natuurlijk altijd voorzichtig zijn met je wensen, want ze komen uit…
Spiritualiteit en magie hebben altijd al aan me getrokken, maar na het acteren dook ik er pas echt in: ik volgde een aantal intensieve cursussen in Sjamanisme, Healing en Lichtwerk. Zocht naar m’n Schaduw, Karma, Vorige levens. Wijdde mensen in. Leerde uitgebreid met Kristallen werken. Werd Medium en Lichtmaster. Had lieve, interessante cursisten, zat in mediumcirkels en voelde me heel wat. Het ging goed.
Tot ik op een ochtend eind oktober 2010 een knobbeltje naast m’n borst voelde, en het was wat je niet wilt dat het is. Borstkanker.
‘Wat jammer’ was een van de eerste dingen die ik dacht, ‘dan kan ik niet gewoon doorgaan met het geven van workshops’.
En inderdaad nam het leven een heel andere wending, want je krijgt niet zomaar een ziekte waar je dood aan kunt gaan.
Toen ik, na de eerste schok, verwarring, angst (en schaamte!), voor mezelf de vraag of ik wilde leven volmondig met ‘Ja!’ had beantwoord, kwam er een energie los die me de kracht en de moed gaf deze ziekte te ontrafelen.
Volgens de lief bedoelde berichtjes die ik ontving, moest ik ‘vechten’ en deze ziekte ‘overwinnen’. Ik voelde juist dat ik die met liefde moest benaderen, om de oorzaak ervan te achterhalen.
Gelukkig kwamen daarbij mn healingtechnieken en mn spirituele tools goed van pas. Dagelijks behandelde ik mezelf met energiehealings, bloesemremedies kristallen. Daardoor was m’n bewustzijn al totaal gefocust op genezen.
Ook m’n gidsen hebben me geleid naar bewustzijnsdimensies waar heling te vinden was. Ze vertelden me dat dit een kans was, een mogelijkheid om zaken op te helderen.
Zo ben ik een keer meegenomen naar een plek, diep de aarde in waar een elfachtige medicijnman, Uhuru, me zou helpen. Daarvoor moest ik wel eerst door het vuur! Hij stootte met staf (met robijn) in de tumor. Ik zag er met mijn geestelijk oog een straal zwarte energie uit spuiten. Hij zei dat het goed kwam, maar dat daar nog wel iets voor nodig was.
Het is wonderlijk, en lijkt onwaarschijnlijk, maar de kracht van de verbeelding werkt weergaloos; je brein kent namelijk het verschil niet tussen werkelijkheid en ‘verzonnen’ er reageert op beide precies hetzelfde. De volgende dag voelde het of de tumor kleiner was.
Een andere eye-opener was de trance-reis naar de Sfinx. M’n hoofdgids wees me de weg naar een gang die van de Sfinx naar de piramide van Gizeh liep, en eenmaal onder de piramide aangekomen, werd ik ondervraagd door Ma’at over m’n oprechtheid. Na elk antwoord zakte ik als het ware dieper in mezelf, om daar weer een nieuwe angst te ervaren. Als je erbij blijft, er geen oordeel over hebt en voelt waar die angst precies vandaan komt, zul je steeds dichter bij je oer-angst in de buurt komen. En als je die volledig ervaart gebeurt er iets wonderlijks; de angst transformeert zich in een oervertrouwen. In rust en ruimte. In vrijheid.
Je opent je.
Na een periode waarin de de healings en het openen van mezelf een dagelijkse bezigheid waren geweest, kon ik de arts melden; de tumor is weg.
Ik heb zelden iemand zo verbouwereerd zien kijken als mijn chirurg, die inderdaad niets anders kon dan constateren dat er niets meer te vinden was.
De operatie die volgde wees hetzelfde uit en volgens de laatste scan zijn er geen kankercellen meer aanwezig. Toch wil ik elk risico uitsluiten, en ben nu bezig met vervolgbehandelingen. Het is goed zo.
Dit verhaal is toevallig mijn verhaal. Maar ik vond dat ik het moest gebruiken omdat het laat zien tot welke hoogstandjes ons bewustzijn in staat is. En dit is nog maar het begin! Langzamerhand zullen we steeds meer te ontdekken wat er allemaal mogelijk is. Dat wij deel uitmaken van een Multidimensioneel Veld van Kristallijnen Energie. We kunnen veranderingen bewerkstelligen, communiceren, reizen in de tijd, en helen omdat we Een zijn in dit Universele Veld van Energie.
Een ziekte komt veelal voort uit een blokkade op emotioneel niveau, die op haar beurt weer veroorzaakt wordt door een beperkende overtuiging.
Bijvoorbeeld het idee dat je slachtoffer bent, en geen zeggenschap hebt over je eigen bestaan. Een residu uit de tijd dat we nog een heilig ontzag hadden voor de boven ons gestelden; Een god, een politicus, een ouder. Jij bent zogenaamd machteloos. Je hebt een lot en dat heb je maar te dragen. Volledig voorbijgaand aan het feit dat alles door jouw bewustzijn gecreeërd wordt. Je bent dus ook een dader.
Mensen lijden ook zonder uitzondering aan een misvatting; dat ze niet goed genoeg, zijn, tekort schieten, te zwak zijn, niet zuiver genoeg zijn, niet gehoord of gezien worden. Dit is de worm aan de wortel van het zelfvertrouwen en heeft alles te maken met ‘een keurige opvoeding’. Dan wordt je immers liefdevol gekortwiekt tot oppassend burger en verdwijnen de eigenschappen die jou sterk en uniek maken in het Onderbewuste.
Gelukkig krijg je dan een Enge Ziekte, of wordt er anderszins een gelegenheid aangereikt je te openen voor Het Goddelijke Aspect in jou. Opdat het voluit in jou kan leven. In jouw trouwe lichaam, dat je precies aangeeft hoe het met jouw Ziel gesteld is.
