Is het niet wonderlijk dat we, ondanks onze vergevorderde ontwikkeling op intellectueel, technisch, medisch en psychologisch gebied, nog steeds niet in staat zijn te leven zonder die extreme hoeveelheid stress die we elke dag weer het hoofd moeten bieden? Waarom is het nodig dat we onszelf uitschakelen met drank, pillen, tv of andere externe hulpmiddelen? Waarom zijn we altijd zo moe?
We hunkeren naar rust, naar vrede, naar simpel plezier, maar weten niet hoe we dat moeten bereiken.
Toch kunnen we dat wel. Sterker nog, het is niet eens zo moeilijk. We zoeken alleen op de verkeerde plaats. Je vindt het namelijk niet buiten jezelf. Het is niet te koop. Je hoeft er niet voor op vakantie. Je hoeft er niet hard voor te werken. Je hoeft er niet heel erg goed voor te zijn. Je hoeft het niet te verdienen.
Je hebt het al.
Kun je je nog herinneren, dat je als kind een stille plek had in jezelf? Je zat gewoon ergens, en liet je meenemen door je dromen. Je voelde je fijn, warm, veilig, plezierig, licht.
Later raakte je dat gevoel kwijt, ondergesneeuwd door een hele hoop opvoeding, verantwoordelijkheden, plichten en regels. Het leven had je bij de kladden. Omdat je dacht dat je ergens aan moest voldoen, iets moest halen, beter moest worden, begon je je onzeker en onveilig te voelen. Je bouwde een prachtig ego ter verdediging op, en leefde in de veronderstelling dat jij dat was. Alleen kost het een hele hoop energie en stress om dat masker op te houden. En je raakt steeds verder afgescheiden van de oorsprong, de Eenheid.
En nu de truuk:
Je kunt weer terug naar die Eenheid. Door middel van meditatie krijg je een aantal tools aangereikt, waardoor je die stille plek in je hart, die Puur Bewustzijn is, weer kunt vinden. Je ervaart de Pure Liefde, de Simpele Waarheid, Vredig Zijn. Dit Ben jij. En dit is ook de Ander. In Liefde.
Mooi, he.
En dan kan de stress aan de wilgen.